EGUBERRITAN
Nere haur denboran: sukaldea, etxondoa, alorrak, oihanak, mendiak, kaleak..., denak ziren ikastola. Neska-mutilak , herrian zehar eta bidez-bide, goatzin kanta eta dantza, jauzi eta zalaparta. Etxondoko bazter haietan ere zerbait egiten ginuen, noiz nola, Ait-amen inguruan, ondotik edo... urruntxago. Neguko hotzak biltzen gintuen denak supazterrari hurbil eta Eguberritan bizitzeak bazuen halako ikatz gorri itxura bat!
Ikastolako haurren abotsak
Gure herriko bihotz alaiak...
Herrian zehar elkar lotuak
Zalu doatzi neska-mutilak...
Berek kantatu aire berriak
Denentzat dira hunkigarriak...
NEGU BELTZEKO EGUN TRISTEAK
GAINDITZEN DITU BOZKARIOAK!
Mahai gainean basa liliak
Goizean goizik amak bilduak...
Amak Aitari hunkiz begiak
Erran dizkio solas goxoak...
Aitak Amari hartuz eskuak
Ahanzten ditu egin nigarrak...
EGUBERRITAN BIHOTZ GOIBELAK
ALAITZEN DITU BOZKARIOAK!
1976ko Abendoan
