Bideetan zehar hainbeste ibili ondoren
Hazta, hunki, jasta
Hainbeste eguzki eta zerugain
Lanoen haraindian hurbildu ondoren
Hitzak murmurikatuz
Bata bestearen ondotik
Hitzak ahozkatuz eta deus
Bideetan errautsa
Eta zerugain haietan oihartzun mutua
Eta deus hitzaren ondotik
Madarikazio eta blasfemio baizik
Trufa, ele gaixto
Flakezia
Eroriko handi bat
Behin eta noiz arte
Nongo leihor bustian
Entzungo nuen intziri haren ondotik
Abiatuko nintzenean
Nintzeneko
Denak ixilduak
Gauean
Denak eroriak
Ni han iragatean
...........
Min baten ziztada
Bihotzean
Intzirika hoa
Ezpainak zukatuak
Lur legorrean
Begiak lanbrotuak
Gau hestuan
Hoa bihotza nongo kolpeaz
Minberatua
Etsitua
Hasperen eta nigar
Itsas marrumaren haraindietan
Gauean
Noradino hoa?
Itsasoko uretan zifli-zafla
Aurreratzen haizenean
Gorputza hoztua
Itsasoko uhainetan neure gorputz hoztua
Dabila lazo-lazoa
Etsitura eta nigar ororen artetik
Doa eta dabila banoki
Uhainek eramana
Izarrekin dantzan
Neure aurpegi gazitua milikatuz
Berotasun izpi bat senditzen dut
Errainetan barna uhainen pereka gozoa
Kilika burtxoratua
Itsasoaren marruma minberan
Leihorretik urruntzean
Bizi apur baten bila
Joaten naizeno leihorra ahanztean
Eta bertako solas faltsuak
Uhainen mugimendu lazoan
Orotatik trenkatua, eta laxatua
Askatasun betearen haizeak
Bultatzen naueno urrunaren eremu izkinetaraino
Hedatuko naueno zabalaren juntadura gaitzetaraino.
Hire aurpegi tristea
Itsas gazian garbitua
Hire begien dirdira
Izarretan kokatua
Leihorrean harat
Uhainak eramanak
Norat hoa
Nere bihotzeko sentimenduaren
Sentimentu hautsia
Nere pentsamenduaren
Pentsamendu flakoa
Uhainak daramalarik
Noradino hoa?
Azkenean zer pasatu zitzaukan
Burutik eta bihotzetik
Zer gertatu zitzaukan
Hire bizitza han harat eramateko
Itsasoaren hedaduran lasaitu ustez
Gutarteko eremuak utzirik?
Gure haragitik berexirik...
Atzo, gaur eta bihar
Dena zen gau-egun luze sukartsu bat
Borroka batetik bestera
Neure buruaren bila
Batzu bestek engainatua
Neure irudi ororen artetik beti haizatua
Nor nintzen
Azkenean ezin jakin
Nor norentzat banintz
Batzu eta bestek ongi irri egiten zuketen funtsean
Lanegiten nuelarik
Harriak bata bestearen ondotik
Pikatzen, neurri onera eramaten, eta zizelatzen nintuelarik
Eta bata bestearen gainean begi kolpe batez
Finkatzen nintuelarik
Eta etxe bat edo artegi bat edo banuki bat
Ateratzen nuelarik lurretik
Neure eskuetan sortzen nuelarik
Murru pareta eder bat harri pikatuz asentatua
Nor nintzen norentzat ez nakielarik
Jakin gabe neure izerdi lodia
Nork xurgatu zuen
Gaua etorri zenean
Oro gertatzen zukan
Nihora heltzen ez den bide batean bezala
Hainbeste ibiltari
Batzu ondotik jarraikitzen zitzaizkan
Eta han nonbait itzaltzen
Beste batzu
Ez jakin zer gisaz
Itzal mehe bat bezala
Irudimenean geratzen zitzaizkala
Bihotza urratzeraino, azkenean
Konturatu arte fantoma batzu zirela...
