AGUR, ESKUARA
Agur Eskuara, Eskual-endaren hizkuntza garbi maitea!
Ņiņi nintzelarik ohako gainerat kunkurturik,
bere hatsaz ninduela berotzen, Amak zerautan erakutsi
gizonaren lehen hitza: Ama.
Gizon eskualdunaren lehen hitza, hoin bero, hoin bethe, hoin legun ezpainen puntan:
Ama.
Geroztik: Ama eta bertze
Ene gogoa zabaldu-arau
Ene adimendua phiztu-arau
Ene izaitea izan-arau, gizaki direnen artean... eskuara- mintzoa jelgi zaut ahotik; jelgi kristaila bezain distirant; ithurri zilotik ur garbia bezain fresko, eskuara jelgi zaut ahotik... nunbeitik sorthua... jelgi ahotik eta ezpainetan murmurikan ichuri... norbaitentzat.
Agur Eskuara, Eskual-gizakiaren hizkuntza
Zer gisaz othe eskuara ene ahotik egun batez murmurikan aditua izan zen
Zer gisaz othe eskuara ene beharrietan egun batez firristan sarthu izan zen?
Ba othe Eskuara? Zendako ez beste hizkuntza zerbait,
Eta zer gisaz othe, Eskuara?
Emazte batek hartu ninduen besoetan eta erran nion "Ama". Ohartu nintzen emaztearen arpegian irri bat eta bere ezpainak ene ezpainetan musu egin zautan. Zer gisaz? Musu eni? "Ama" niolakotz erran?
Eta Emazte berak, ene "Amak", erran zautalarik "ene haur maite maitea" irri egin nion, ene beso ttipiak "Amaren" lepoan inguratu nintuan; ene esku ttipiek "Amaren" lepoa
pherekatu zuten eta ene espainez amaren ezpain beroak onsa (?).
Amak eni "Ene haur maite maitea"?
nik Amari "Ene Ama maite maitea?
Ni beinintzan Amaren haragitik zerbait
baitzen ene gorphutzaren sor-gunea...
Eta Eskuara baiginduen elgarren alderako amodioaren agerbidea.
Ni beinintzan amaren gorphutzaren osotasuna
Nik beinuen amaren baithan ezagutu biziaren hastapena
Eta Eskuara baiginduen elgarren alderako zorraren lokharria
Ni beinintzan Amaren sabeleko fruitua
Ama baitzen ene giza-semetasunaren ondoa
Eta Eskuara beiginduen elgarren arteko lokharria.
Agur Eskuara, eskual-giza-semeen hizkuntza.
Agur, agur Eskuara, ene hizkuntza maitea.
